bluesyemre

• Türkiye yayıncılık alanında, 90’lı yılların sonundan itibaren reklam ve promosyon çalışmaları şiddetli bir biçimde yükseliş gösterdi. Gelir elde etme noktasında  mecburen rekabete dayalı olan sektörün doğal bir sonucu ve aşamasıydı belki de bu. Kimi yayınevi, politikalarını bu doğrultuda değiştirirdiler. Örneğin nitelikli içerikte yayın yapma anlayışını bir kenara bırakıp “popüler” olana yöneldiler. Ancak bir şey daha etkilendi bu durumdan. Okuyucu tercihleri. Okuyucular kitap seçme tercihlerinde, kendi kitap zevklerini bir kenara bırakıp, özellikle gazetelerin kitap eklerindeki reklamlar ve tanıtımlara yöneldiler. Böylece gazete eklerinin, yayın tekelleşmesi üzerindeki muazzam gücü ortaya çıktı. Gazetelerin kitap eki editörlerinin çalışma ofislerinin, kendilerine incelenmek üzere gönderilen kitaplarla hıncahınç dolu olduğu; bir çok editörün bu kitapları uzak okul kütüphanelerine göndererek değerlendirdikleri çokça işitilir. ISBN istatistiklerine göre Türkiye’de sadece edebiyat konulu yılda ortalama 3500 civarı kitap yayınlanıyor.  Tüm yayınlanan kitapların tanıtımının yapılması mümkün gözükmediğine göre editörler tanıtım yapılacak kitabı bazı kriterlere göre seçmek zorundalar. Bu nedenle ne kadar çok kitap eki yayınlanırsa o kadar çok ve farklı kritere göre kitap tanıtımı yapılabilir.

http://j.mp/1tIsIkh